De geschiedenis van ooglaseren begon in de jaren zestig, toen wetenschappers experimenteerden met lasers om oogafwijkingen te corrigeren. Een belangrijke mijlpaal was de introductie van de radiale keratotomie (RK) door de Russische oogarts Svyatoslav Fyodorov in de jaren zeventig. Bij deze procedure werden incisies in het hoornvlies gemaakt om de kromming te veranderen en bijziendheid te corrigeren. Hoewel effectief, kende deze methode een lange hersteltijd en bracht het risico’s met zich mee.
De opkomst van de excimerlaser

In de jaren tachtig betekende de introductie van de excimerlaser een doorbraak in de oogheelkunde. Deze laser gebruikte een koude ultraviolet straal om microscopische hoeveelheden weefsel van het hoornvlies te verwijderen, waardoor de kromming preciezer kon worden aangepast. Dit leidde tot de ontwikkeling van fotorefractieve keratectomie (PRK) in 1987, de eerste goedgekeurde laserprocedure voor refractiecorrectie. 

Innovaties in Scandinavië

In 1990 voerde de Noorse oogarts Bjart Dysthe de eerste ooglaserbehandeling uit in Scandinavië. Zijn bedrijf, Norwegian Visual Surgery, werd al snel een leider in refractieve oogchirurgie. Binnen enkele jaren werkte Dr. Dysthe samen met het Deense Optical Surgery en het Zweedse Opticare in Uppsala, wat leidde tot verdere innovaties en de oprichting van Memira, een toonaangevende keten van ooglaserklinieken in Scandinavië. 

Moderne technieken en toepassingen

Tegenwoordig zijn er verschillende geavanceerde ooglasertechnieken beschikbaar, zoals Femto-LASIK, SMILE en PRK/LASEK. Deze methoden bieden veilige en effectieve oplossingen voor het corrigeren van refractieafwijkingen zoals bijziendheid, verziendheid en astigmatisme. Dankzij deze innovaties kunnen miljoenen mensen wereldwijd genieten van een scherp zicht zonder afhankelijk te zijn van brillen of contactlenzen.